ՀԱՆԳՈւՅՑ

Մեր Գորշ Հովտում չորրորդ տարին էր, որ մտքի բորբոսը բույն էր դրել։ Ինչ ասես արեցինք գիժ Սեմի հետ, բայց բորբոսը գյուղից դուրս էդպես էլ չեկավ։

Պատմվածք Էլի մասին, ով երեկ է մահացել։ Ում սիրում էի, իսկ հիմա չեմ կարողանում անգամ իր մահը սգալ։

Փոքր քաղաքներում մահվան մասին լուրերը փաթաթվում են լվացքի պարաններին ու օդի մեջ կախված մնում Փոքր քաղաքներում իրար հետ շշուկով են խոսում...

Երեկ գիշերվա կեսին զգացի, թե ոնց է փողոցի շարքային գողերից մեկը տուն ներխուժել: Ալարեցի տեղերիցս վեր կենալ ու միջամտել գործին:

Ինձ համար քայլում եմ փողոցի երկայնքով, մեկ էլ աշխարհի բոլոր ծայրերում ինչքան վրեժխնդիր մեռել կա` գալիս, մազերիցս քաշում է, նստում է...

ինձ մնաց ձեզ հետ միասին երկրաբանական տերմիններից խոսել որոնք գոյություն չունեին ապրելուս ժամանակ հասցրեցի միայն փնտրել ու գտնել որ էլեգիան..

Մահը մի ոտքի վրա կանգնելուց հոգնեց, ձեռքի մանգաղն էլ չկարողացավ հետը քարշ տալ, շորերը պատռվեցին երկար քայլելուց, ծարավեց ու որոշեց...

Մարդիկ ու մահը Երբեք Ոչ մի դեպքում Չեն լինելու հաշտ...