Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
«Մոբի Դիք», Հերման Մելվիլ
«Ես գրել եմ անիծյալ մի գիրք և ինձ զգում եմ բացարձակ մաքուր, ինչպես գառը»։
top of page
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
May 15, 2020
Ոլորտ գույնի
Բևեռում՝ խորքից տատանվող խրճիթ,
ներհայեցողություն,
խրճիթը՝ շրջապատված սպիտակ բնությամբ
մառախուղ՝ լցված խրճիթի փայտե երախում...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
May 7, 2020
Թալիսմանը
Պատմվածք Էլիզայի դաստակում գտնվող թալիսմանի, արգելված դեղին բաժակի ու վայրի կենդանիների մասին։
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 22, 2020
թռիչք սենյակում
Անդունդ կա իմ ու քո մեջ՝
լցված այն տաք բաներով, որ միասին պատրաստեցինք
արդեն հանգչող կրակի վրա
ու պարզեցինք իրար՝ ագահության ումպն անելու.
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
May 4, 2019
խոսիր ինձ հետ
Ինձ հետ խոսիր.
անտառի կոները ոտքերիդ տակ են,
լռությունը,
արտաքսումն ու պարերը՝ կրակի շուրջ
քոնն են:
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Oct 21, 2018
Ճոպանուղին, որի ծայրում էիր
Արդեն սովորել եմ կյանքս բաժանել հինգ ժամերի միջև, որ այդ ժամերի միջակայքում ընկած տարածությունը գոնե ինձ բաժին հասնի մարդավարի ապրելու համար
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Apr 20, 2018
բնակելի
Բերանքսիվայր ընկած եմ հատակիդ: Փայտը տեղ-տեղ ամուր է, տեղ-տեղ՝ ոչ: Ոտքերդ դիպչում են գլխիս ու ոտնաթաթերդ փաթաթվում մազերիս...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 30, 2018
Թե ոնց է ինքը կարողացել հաշտվել իր սենյակի հետ
Ինքն ասում էր, որ պատուհանները ամենասարսափելի անցումներն են դրսի ու ներսի աշխարհների միջև, որովհետև ամեն ինչ թափանցիկ է ու...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 8, 2018
շների օրեր
Շների ձեռքն ընկնելու օրն էր:
ձեռքիդ մի բաժակ գինի կար ու թմրություն աչքերումդ
հիացած էիր ու ներսդ եռում էր...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jun 4, 2017
Զուգահեռ (սպանդ)
Հեռվից եթե նայեիր, կթվար՝ պարկ է վերև պահել, ասես աստվածներին աղքատիկ նվեր է մատուցում ու ամոթից գլուխը կախել է...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Apr 15, 2017
իմ մեջ
Ոնց եմ կարողանում առաջ քայլել,
երբ ցեխով լցված տակառը,
կեղտի կաթիլները, որ անձրև են ձևանում,
արյունարբու փոքրիկ գնդերը, որ...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Nov 4, 2016
Փոքր քաղաքներում
Փոքր քաղաքներում մահվան մասին լուրերը փաթաթվում են լվացքի պարաններին ու օդի մեջ կախված մնում
Փոքր քաղաքներում իրար հետ շշուկով են խոսում...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Sep 4, 2016
Ժան Պոլ Սարտր, Ճանճերը
‹‹Ճանճերում›› մարդիկ են, ովքեր մեռյալ քաղաքում՝ Արգոսում են ապրում, սև զգեստներ կրում, իրենց զղջումները իրենց հետ քարշ են տալիս մինչև մահ...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jun 4, 2016
Ծովանկար
Պատմվածք փարոսում ապրող միայնակ բնակչի մասին և իր առեղծվածային գործունեության. բոբիկ ոտքեր ու հագուստ։
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 29, 2016
Աղետներ
Դեն նետեք անհանգստությունը, հոգնությունն ու ցրտահարված լինելու զգացումը: Դատարկ ձեռքերով, բաց ուսերով նստեք իմ սենյակում:
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 27, 2016
Վերջինը
Ես արժեք չունեմ, որովհետև ինքս ինձ ասեղնագործել եմ քաղաքիս ուսերին` շատ անհարմար դիրքով, որ նույնիսկ ջուր չեմ կարողանում խմել:
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 19, 2016
Ագռավապատում
Մեկ էլ Պոն մտածում է, թե էլ ինչ հնարի այս անգամ, որ իրեն կարդացողը չհասկանա, որ ագռավն ու ինքը շատ վաղուցվանից են ճանաչում իրար...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Jan 16, 2016
ապոկալիպսիս
Ծաղիկները կորցրին իրենց անունները,
մոռացան գույների ու հոտերի իմաստը,
որ այդքան ժամանակ փորձում էին մտապահել։
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Oct 12, 2015
Դատարկ նույնիսկ այն ժամանակ, երբ մենք ներսում ենք
Ստվերները`
Պատի անկյունում
Դատարկ սենյակի
Դատարկ նույնիսկ այն ժամանակ
Երբ մենք ներսում ենք...
Mari Melikyan (Մարի Մելիքյան)
Sep 13, 2015
Կտուցդ սրտիս մեջ
Իրոք մեռնում ես` ինձ վրա ծանրացած ու
Չարացած, որ քեզ անուշադրության մատնեցի
Ու դեմքս ուրիշ կողմ թեքեցի`
Ծառի այն մյուս կողմը, որտեղ ճյուղը..
Բաժանորդագրվել
Միացիր Հանգույցին և ստացիր նոր գրառումները մեյլիդ
bottom of page