Մարդիկ ու մահը
Երբեք
Ոչ մի դեպքում
Չեն լինելու հաշտ
Եթե իրենք
Մտերիմ են
Ուրեմն իրենցից ինչ որ մեկը
Կեղծում է
Էն օրը
Երբ էդ երկուսը սիրեն իրար
Ու իրար հետ ձեռք ձեռքի բռնած
քայլեն փողոցում
Ուրեմն էդ օրը
Մահը չի հիշի իր ինքնությունը
Ու կդառնա մարդ
Մոռանալով թե ինչի համար է ուղարկված
Ու էլ ոչմիտեղ չի գնա էստեղից
Ու էլ ոչ մեկին
Ստիպված չի լինի
Հետը վերցնել
Գնալուց:
Comments